CUT *แก้บนSS7inBKK*
บทบรรยายและฉากคัท
พาร์ทของนิ่ม
คอนเสิร์ตจบช่วงสองทุ่ม
พอเราออกมาจากอิมแพคพี่ทงเฮก็บ่นหิวๆ
เพราะว่าเราทานข้าวกันตั้งแต่บ่ายสองและตอนค่ำก็กินแต่น้ำ
พี่ทงเฮก็เลยพาผมมานั่งกินบะหมี่ข้างทาง
แถมยังกินเยอะด้วยครับ คงจะหิวมากๆ แต่ผมกินไปแค่ชามเดียว
มันดึกแล้วและอีกอย่างผมอิ่มใจมากครับ
ผมไม่รู้ว่าความสุขมันทำให้เราอิ่มท้องมั้ย แต่สำหรับผม
มันตื้นตันจนอิ่มไปหมดเลยครับ ช่วงเวลาที่ผมอยู่ในคอนเสิร์ตน่ะ มันมีทั้งความสุข
และความเสียดาย แถมวันนี้ผมยังได้ทำให้สิ่งที่ชอบกับคนที่ผมรักด้วย งื้อ
มีความสุขจนรู้สึกว่าตัวจะแตกเลยล่ะครับ
“นิ่ม เอาอีกปะ กูเลี้ยง” พี่ทงเฮเลื่อนชามก๋วยเตี๋ยวที่ยกชดจนไม่เหลือน้ำซุปไปข้างๆ
แล้วถามผม
“ไม่ครับ ผมอิ่มครับ”
“ไรวะ
ชามนึงก็ได้แค่นิดเดียวแดกแค่นี้ไงถึงว่าไม่ยอมโต” พี่ทงเฮยื่นมือมายีผมหน้าของผมแล้วก็หันไปสั่งก๋วยเตี๋ยวอีกชาม
งื้อ มือเหม็นด้วยว่าจะไม่สระผมซะหน่อยครับ วันนี้พี่ทงเฮวิ่งมาตรงที่ผมนั่งด้วย
คิดแล้วก็ยังฟินอยู่เลยครับ
“พี่ทงเฮกินเยอะๆ นะครับ
ผมอิ่มแล้วจริงๆ”
“เออๆ กูจะแดกเยอะๆ
เพราะคืนนี้คิดว่าอาจจะได้ใช้แรง”
“พี่ทงเฮจะทำอะไรครับ” จะทำอะไรนะ
นี่ก็ดึกแล้วด้วย
“เผด็จศึกคนนอกใจ”
“งื้อ”
“ไม่ต้องมางื้อๆ เดี๋ยวได้ครางฮือทั้งคืน
กูเห็นนะว่ามึงมองไอ้พี่ทงนี่ตาวาวเลย ทำดี๊ด้าตอนมันมาจับไม้จับมือลูบหัว โธ่
ถ้าไม่ติดว่ามีรั้วกั้นกูลงไปต่อยแม่งล่ะ” พี่ทงเฮกินไปบ่นไป
ผมเห็นว่าพี่ทงเฮนั่งทำหน้าบึ้งตั้งแต่ที่พี่ทงนี่มาตรงที่ผมนั่งบ่อยๆ แล้วครับ
แถมยังจับมือผมแน่นอีก มืออีกข้างผมก็โยกแท่งไฟไป เมื่อยแขนเลยครับ
อ่อ
พี่ทงเฮไปชิงบัตรมาให้ผมเมื่อวานแถมยังเจ็บตัวมีแผลถลอกตามตัวด้วย
วันนี้เลยมีผ้าปิดแผลเต็มเลยครับ สงสารมากแล้วก็รู้สึกขอบคุณมากๆ
ที่ทำให้ผมได้มาดูคอนเสิร์ตที่รอคอยมานานแสนนาน
ได้มาดูพี่ทงนี่และสมาชิกวงซูเปอร์ซีเนียร์ที่ผมชื่นชอบ
หลังจากที่กินจนอิ่มพี่ทงเฮก็พาผมกลับครับ
ผมนี่นั่งซ้อนท้ายกอดเอวพี่ทงเฮแน่นเลยเพราะกลัวตก ฮือ
พี่ทงเฮชอบทำให้ผมคิดว่าตัวเองกำลังเล่นหนังฟาสแปด
พี่ทงเฮแวะเซเว่นแต่บอกให้ผมรอที่รถ
เข้าไปแป๊บเดียวก็ออกมาพร้อมรอยยิ้มแปลกๆ ฮือ ผมไม่ไว้ใจเลยครับ ยิ้มแบบนี้ทีไรผมโดนตลอดเลยครับ
ผมไม่ได้กลับหอตัวเองแต่ตอนนี้ผมมานั่งอยู่ในห้องนอนของพี่ทงเฮ
ผมมาที่นี่ไม่บ่อยนักตั้งแต่เราคบกัน ส่วนมากจะมีแต่พี่ทงเฮไปหาผมที่หอ
แล้วก็ค้างที่ห้องของผม แต่ว่าทำไมวันนี้พี่ทงเฮถึงพาผมมาที่ห้องของพี่ด้วยนะ
“นิ่ม ไปอาบน้ำไป” ผ้าขนหนูถูกโยนมาที่ผมวางแหมะลงบนหัวของผมเลย
ผมดึงมากอดไว้แล้วก็มองไปที่พี่ทงเฮซึ่งตอนนี้นุ่งแค่ผ้าเช็ดตัวผืนเดียวอยู่แล้วหน้าของผมก็ร้อนผ่าวไปหมด
งื้อ รีบเอาผ้าขนหนูปิดหน้าเลยครับ
“นิ่ม ไปอาบน้ำดิ
หรือจะอาบพร้อมกันได้นะแต่รอกูโทรหาแม่แป๊บ”
“มะ ไม่ครับ ผมอาบแล้วๆ” ผมรีบลุกขึ้นแล้ววิ่งไปที่ห้องน้ำ
งื้อ ผมเขินจังเลยครับเพราะงั้นต้องรีบอาบน้ำจะได้นอน เพราะนี่ก็สี่ทุ่มแล้วด้วย
ผมอาบน้ำเสร็จพอออกมาก็เห็นพี่ทงเฮนั่งลอกพลาสเตอร์ยาออกจากแผล
ผมเลยปรี่เข้าไปหาแล้วจับมือพี่ทงเฮไว้
“อย่าทำแรงแบบนี้สิครับ
ผมทำให้”
“กูรำคาญนี่หว่า ดึงๆ มันออกไปเถอะ”
“ดึงแรงๆ เจ็บแย่เลยครับ อะ พี่ทงเฮจะทำอะไรครับ” งื้อ จู่ๆ พี่ทงเฮก็ดึงให้ผมลงไปนั่งบนตักแล้วก็กอดเอวผมไว้
“มึงแกะออกให้กูหน่อย แต่ทำไมตัวหอมจังวะ ทั้งที่กูก็ใช้แบบมึงอะ”
“พะ พี่ทงเฮ นั่งแบบนี้ไม่ถนัดนะครับ”
“ถนัดดิ เข้าพอดีเลย”
“อะ อะไรเข้าพอดีครับ”
“อยากรู้เหรอเดี๋ยวกูทำให้ดูเอาปะ” ไม่พูดเปล่าด้วยครับ พี่ทงเฮยังจับผมลงไปนอนบนเตียงแล้วตามมาคร่อม
มือทั้งสองข้างของผมถูกจับตรึงไว้ งื้อ แบบนี้มันคุ้นๆ
“งื้อ พี่ทงเฮจะทำอะไรครับ”
“ทำโทษ”
“งื้อ”
“ตั้งแต่เมื่อวานแล้ว
มึงรู้ปะว่ากูไม่อยากเห็นน้ำตาของมึง มึงร้องไห้จะเป็นจะตายตอนกดบัตรคอนนั่นไม่ได้
มึงร้องไห้ตอนกูเอาบัตรให้มึง ร้องไห้กับมุกเลี่ยนๆ
ของพี่ทงนี่ในคอนเสิร์ต ร้องไห้เก่งฉิบหาย เนี่ย ตอนนี้มึงก็กำลังร้อง
ทำไมขี้ร้องงี้วะ”
“ฮึก พี่ทงเฮ ผมขอโทษ”
“ขอโทษเหี้ยไรวะ น้ำตาก็ของมึง
มึงจะร้องให้มันเปลืองก็เรื่องของมึง”
“แต่ว่า พี่ทงเฮไม่ชอบ ฮึก” ผมอยากจะเช็ดน้ำตาตัวเองแต่ก็ทำไม่ได้เพราะพี่ทงเฮยังจับแขนไว้ทั้งสองข้าง
ผมก็ไม่ได้อยากร้องไห้นะครับแต่ผมห้ามไม่ได้จริงๆ ฮือ
“เออ กูไม่ชอบเลยแม่ง” พี่ทงเฮก้มลงมาแล้วก็จูบหน้าผากของผม
ฮือ มันอ่อนโยนมากเลยครับ ริมฝีปากนั้นค่อยๆ แตะไปตามใบหน้าของผม
ผมได้แต่หลับตาแน่นรู้สึกสะดุ้งเมื่อถูกฉกฉวยลมหายใจไป
ฮือ พี่ทงเฮกำลังจูบผมครับ
ผมไม่ค่อยประสากับเรื่องนี้แม้ว่าเราจะเคยจูบกัน
แต่ทุกครั้งก็ต้องเป็นพี่ทงเฮที่นำทางผมไป และครั้งนี้ก็เช่นกัน
จูบของพี่ทงเฮไม่ได้รุนแรงมันอ่อนหวานและนุ่มนวลในตอนแรก
ทำให้ผมแทบลืมหายใจแล้วเคลิ้มไปกับรสสัมผัสนั้น
แต่แล้วก็เหมือนโดนกระชากจิตวิญญาณไปเมื่อพี่ทงเฮตะโปมจูบลงมาหนักหน่วงมากขึ้นจนผมหายใจติดขัด
และเหมือนว่าพี่ทงเฮจะใจดีให้ผมได้หายใจ ผละริมฝีปากออกให้ผมได้สูดลมหายใจเข้าไป
แต่นั่นก็แค่ชั่วอึดใจเท่านั้นก่อนที่พี่ทงเฮจะบดขยี้ริมฝีปากของผมจนเจ็บและเสียวซ่าน
มือหนาค่อยๆ ลากไล้มือลงมาตามเรียวแขนและผมก็ต้องสะดุ้งเฮือกเมื่อมือเย็นๆ
แตะสัมผัสที่ยอดอกใต้เสื้อของผม
“อะ ฮือ”
“นิ่ม กูจะลงโทษที่มึงร้องไห้ให้คนอื่น” พี่ทงเฮซุกไซ้ที่ต้นคอของผมจนเสียวไปหมด
ผมไม่เคยรู้ว่าความรู้สึกนี้มันดียังไง จนได้เจอกับพี่ทงเฮ
ครั้งแรกของผมกับพี่ทงเฮเกิดขึ้นและทำให้ผมได้เรียนรู้ แต่ผมก็ไม่เข้าใจมากนัก
พี่ทงเฮเคยบอกว่าเรื่องบางเรื่องไม่จำเป็นต้องเข้าใจ
แต่แค่สัมผัสด้วยหัวใจแล้วรู้สึกดีนั่นก็เพียงพอ
ที่เป็นอยู่ตอนนี้ผมก็รู้สึกดี แต่อีกนัยก็คือ ผมกลัว
มือหนาข้างซ้ายสอดประสานกับมือของผมแน่น
นั่นทำให้ผมเบาใจและผมเชื่อใจพี่ทงเฮมากขึ้น
มือขวาบดขยี้ยอดอกของผมจนเสียวซ่านแข็งเป็นไต งื้อ ผมจะบ้าตายแล้วครับ
พี่ทงเฮทำไมเก่งเรื่องแบบนี้จังเลยนะ
“อะ อื้อ”
ริมฝีปากของผมถูกบดขยี้จนรู้สึกเจ็บ ร่างกายของผมร้อนผ่าวไปหมด
ร้อนเหมือนคนเป็นไข้เลยครับ แต่มันก็รู้สึกดีกว่าตอนเป็นไข้อะ งื้อ
ผมบอกไม่ถูกแล้วครับ
“นิ่ม กูอาจจะเหมือนคนเห็นแก่ตัวถ้ากูจะบอกมึงว่า
อย่าสนใจคนอื่นมากกว่ากู อย่ารักคนอื่นมากกว่าตัวเองและที่สำคัญกู”
“อ๊ะ เจ็บ ฮือ” ผมรู้สึกเจ็บที่ช่องทางด้านหลัง
ฮือ พี่ทงเฮถอดกางเกงของผมไปตั้งแต่เมื่อไหร่
“กูอยากเอามึงแล้วว่ะ”
“งื้ออ” ผมจะบอกว่ายังไงดี
จะปฏิเสธออกไปก็กลัวว่าพี่ทงเฮจะโกรธ แต่เอาจริงๆ ผมก็มีความรู้สึกมากเหมือนกัน
ผมอยากให้พี่ทงเฮเข้ามาเสียที งื้อ ผมเขินจังเลยครับ
จบพาร์ทของนิ่ม
พาร์ทของพี่แน่น
คุณเคยรักใครมากจนแม้แต่น้ำตาเพียงหนึ่งหยดของเขาก็มีค่ามั้ยครับ
สำหรับผม น้ำตาไอ้นิ่มที่เสียไปมากมายนั้น แม่งโคตรเปลืองสารเคมี
ว่าด้วยเรื่องน้ำตา มันมีสารเคมีอยู่ 3 ชนิดมีสารเอนโดฟิน
เอซีพีเอช และโพรแลกติน อิเหี้ยกูจะมาบอกส่วนประกอบในน้ำตาทำไมเวลานี้วะครับ
กลับมาที่เรื่องเอาไอ้นิ่มต่อ เนี่ยอยากเยแรงๆ อยากแทงให้ยับ กินตับให้แหว่งไปเล้ย
ผมเคยบอกว่าเวลาไอ้นิ่มมันร้องไห้แล้วโคตรน่าสงสารและผมก็ปวดใจ
แต่เวลาที่มันร้องอยู่ใต้ร่างของผมเนี่ยโคตรมีอารมณ์ อยากบอกให้มันร้องอีก
ร้องอีกสิไอ้เหี้ย!!! ร้องมาเลย!!! แม่งโคตรได้ฟิลลิ่งกินตับเด็ก
“ฮือ พี่ทงเฮ ผะ ผมเจ็บตรงนั้นครับ ฮือ ฮึก” ตรงนั้นของมันก็คือส่วนที่ผมกำลังสอดนิ้วเข้าไปอยู่นี่ยังไงล่ะครับท่านผู้โช้ม
มันทำความสะอาดมาเรียบร้อยด้วยนะเออเหมือนรู้ว่าจะโดนเอาตูด ไอ้ห่า
มึงแม่งโคตรน่ารัก น่าทำเมีย
“กูทำเบาๆ ก็รู้มึงเจ็บแม่งฟิตฉิบหายแล้วอย่าเกร็ง
นิ้วกูจะขาดสองท่อนแล้วเชี้ย” มันรัดซะแน่นมากครับ นี่แค่สองนิ้วนะแล้วไอ้
ที่ชี้โด่เด่ในผ้าเช็ดตัวนี่ล่ะ
จะทำอย่างไรถ้ามันเข้าไปแล้วโดนไอ้นิ่มตอดรัดจนขาดล่ะซวยเลย
งานนี้มีแหกแต่ผมจะถนอมมันให้มากที่สุด
“อะ พี่ทงเฮ ผมกลัว ฮือ ขะ ของพี่มันชี้หน้าผม”
“แหม โทษทีว่ะ มันขึ้นง่ายมึงต้องช่วยกูเอาลงแล้วล่ะ
อยากชิมไอติมมั้ยครับน้องนิ่ม” ถามมันไปงั้นแหละ ใจกูอยากให้น้องมันเลียมันอมฉิบหายเลย โอ๊ย
ใจพี่นี้นั้นเต้นตุบๆ ตับๆ อยากได้ยินเสียงผับๆ ดังระงม
เวลาแบบนี้สันดานหยาบมักออกลาย
เออ นึกขึ้นได้ตอนไปคอนเสิร์ตไอ้นิ่มมันได้ของแจกเป็นหูลิงมาด้วย
นั่นไงหัวเตียงว่าแล้วก็หยิบมาแล้วใส่ให้มัน เออ น่ารักว่ะ โคตรน่ารักเลย
“งื้อ พี่ทงเฮผมต้องทำยังไง” มันมองมาแล้วก็แก้มแดง
ยิ่งมันใส่หูไว้นิ่งน่ารักตัวก็ขาวๆ อะเนอะ
ผมเลยขยับไปบนตัวมันแล้วจับไอ้น้องชายจ่อที่ปากสีแดงๆ ของมัน ฮือ กูฟิน
“แดกของกูหน่อยสิ มันจะได้ลงแม่งทรมานมาก กูเคยสอนแล้ว”
“ฮือ ผมกลัว ทำไมมันใหญ่จัง”
“ก็มันอยากได้มึงมากไง เร็วๆ
สิวะไม่งั้นกูจับมึงแทงยับเลยนะ ปวดไปหมดแล้วเนี่ยเอ็นขึ้นเลยสัด”
“คะ ครับ” มือขาวๆ ของมันจับมาที่ตัวตนของผมท่าทางกล้าๆ กลัวๆ
และดูเงอะงะนั่นทำให้มันยิ่งดูน่ารัก
ไอ้ลิงตัวขาวมันกำลังอ้าปากแล้วอมตัวตนของผมไว้
อือหือ ฟินมาก ลิ้นของมันทำหน้าที่ได้ดีทีเดียว
ไม่เสียแรงที่เคยเปลืองตัวในการพร่ำสอน นี่กูโคตรเสียสละสอนให้มันทำให้และทำให้กูคนเดียวคร้าบ
“อ่า แบบนั้น อื้อ ไอ้นิ่ม โอ้วว กูจะแตกแล้ว เร็วอีก
อื้ม อะ แตกๆ” ฉีดน้ำเต็มปากมันเลยทีเดียว
“แค่กๆ ฮือ” ไอ้นิ่มมันกลืนไปหมดเลยครับ อห เมียกูแม่งโคตรเด็ด
ผมนี่เช็ดปากแล้วก็จูบเป็นรางวัลให้เลย
หลังจากนั้นผมก็ถอดทุกอย่างออกจากตัวมันจนเหลือแค่น้องนิ่มในชุดวันเกิดเพิ่มเติมคือมีหูลิงน้อยตั๊ลล๊ากเว่อร์
ผมเองก็ดึงตัวเปล่าๆ กับเจ้าโลก ฮ่าๆ
จับไอ้นิ่มคว่ำหน้ายกเอวลอยแล้วก็ละเลงลิ้นไปที่ช่องทางสีสวย
มันร้องครางทีผมนี่เสียวไปถึงทรวง
เอาจริงๆ พามันมาที่ห้องของผมนี่กะฟันมันจริงๆ
แม่งทำที่ห้องมันต้องคอยระวังเสียงดังมากไม่ได้ ไอ้ผมมันก็คนดิบเถื่อน เอาทีเบาๆ
มันไม่มันส์ ยิ่งชอบฟังเสียงไอ้นิ่มอยู่ อยากให้มันร้องดังๆ ร้องจนคอแตกเลยก็ได้
คิดแล้วหมั่นไส้กรี๊ดใส่แต่ไอ้พี่ทงนี่ของมัน แต่จะว่าไปไอ้ตัวขาวๆ ที่วิ่งก็น่ารักดีไอ้นิ่มมันบอกชื่ออึนฮยอก
สรุปแล้วมันก็สนุกนะเว้ย แต่ที่มันดีมากๆ เลยก็คือผมได้เห็นอีกมุมหนึ่งของไอ้นิ่ม
มันดูมีความสุขกับสิ่งที่มันชอบและได้ทำ
มันร้องไห้ก็เพราะมันมีความสุขที่ได้เจอกับคนที่วันหนึ่งอยู่แต่ในรูปภาพ
ผมเคยคิดว่ามันไร้สาระแต่พอลองมองในมุมกลับ มันก็เหมือนเวลาที่ผมบ้าบอลอะ
การได้ไปนั่งดูฟุตบอลทีมโปรดมันก็มีความสุขเหมือนกัน
ผมสวมถุงยางอนามัยที่เตรียมไว้แล้วก็บีบเจลชโลม
ลูบที่ช่องทางของไอ้นิ่มอย่างน้อยมันจะได้เจ็บน้อยที่สุด เพราะของผมใหญ่
ไอ้นิ่มฟุบหน้าลงกับหมอนมือนี่จับที่นอนจนยับยู่ไปหมด เสียงครางเบาๆ
เมื่อผมสอดนิ้วเข้าไปเบิกทางอีกรอบ และเมื่อเห็นว่ามันพร้อมแล้วผมก็ค่อยๆ
ดันตัวตนอันปวดหนึบเข้าไปในตัวของคนตรงหน้า
“อึก พะ พี่ แน่น ฮือ” ไอ้นิ่มร้องเลยครับ
ผมเลยต้องโน้มลงไปแล้วรั้งใบหน้ามาจูบปลอบ
ผมเข้าไปในสุดแล้วก็ค่อยๆ ขยับๆ ช้าๆ ให้ช่องทางได้คุ้นเคย
ไอ้นิ่มทั้งครางทั้งสั่น น้ำตานี่ไหลพรากๆ โคตรสงสารแต่ก็ต้องไปต่อ
ไปให้สุดแล้วหยุดที่กูแตก ฮ่าๆ
ผมช่วยรูดรั้งแก่นกายของไอ้นิ่มเพื่อให้มันสบายตัว
คราวนี้ล่ะมันสั่นใหญ่แล้วทิ้งตัวเลย
ผมเลยต้องลงยกสะโพกมันขึ้นเพื่อให้เอาได้ถนัดๆ
พอจะเสร็จก็ถอดถุงยากแล้วปล่อยบนหลังของมัน
ร่างเล็กนอนหอบกระเส่าอยู่บนเตียง
ผมเลยจับหงายแล้วเข้าไปแทรกที่หว่างขาใส่ถุงยางอนามัยอันใหม่
คราวนี้เอาแบบเบสิกเลยครับจับสอดที่ข้อพับขาแล้วสอดดันแก่นกายเข้าไปโน้มจนตัวเราแนบสัมผัสกัน
“อึก จุก ฮึก อ๊ะ อะ อ๊าส์ อื้อ” ผมจูบและกระแทกกระทั้นตัวตนเข้าไปในตัวของเมียรัก
เล็บไอ้นิ่มนี่จิกลงแขนของผมซ้ำรอยแผลรถล้มเมื่อวานเลย
ไม่เป็นไรกูซาดิสม์มาก
กูชอบความเจ็บปวดที่มึงมอบให้กูมากเลยนิ่มจิกลงมา จิกมาอีกยิ่งรู้สึกมากขึ้น โอ้วว
เพื่อนเคยถามผมว่า เคยเอาแบบสดๆ โนถุงบ้างมั้ย ผมตอบเลยว่าไม่
ทำไมน่ะเหรอ
เพราะผมไม่ใช่คนสะอาด ผมหมายถึงว่าผมผ่านมาเยอะ แต่พอมาเจอไอ้นิ่ม
มันสะอาดและบริสุทธิ์จนผมนึกอยากจะกลับไปแก้ไขอดีตแล้วไม่เอากับใครเลย
จะรอจนได้เอาไอ้นิ่มคนแรก แต่นั่นมันก็แค่ความคิดเพราะความเป็นจริงคือ
ผมเป็นคนแบบนี้ เจ้าชู้และเอาไปเรื่อยถ้าถูกใจ
พอมีไอ้นิ่มเข้ามาในชีวิต ผมก็ไม่เคยไปเอาใครที่ไหนอีก
ต่อให้จะทรมานผมก็ท่องไว้เสมอว่า ‘โลกสวยด้วยมือเรา’ เชี่ยโคตรดราม่า
เอาล่ะกลับมาที่การจ้วงแทงไม่ยั้งต่อ
“อะ อะ อ่า ฮึก พะ พี่ทงเฮ พี่ อ๊ะ แน่น ฮือ”
ผมยังคงกระแทกตัวตนเข้าไปในช่องทางของไอ้นิ่มอย่างดุเดือนเลือดสีขาวกระเซ็น
“เอามึงนี่ไม่เบื่อเลยว่ะ อีกรอบนะ”
“พี่ทงเฮ ฮือ ผมจะตายอยู่แล้ว”
“น่า ถือว่าเป็นรางวัลที่กูทำให้มึงได้เจอพี่ทงนี่ไง”
“งื้อ กะ ก็ได้ครับ อ๊ะ โอ๊ย! พี่อย่ากัด”
“ก็มึงมันน่ากัด น่าจับแดก คนหรือพุดดิ้งแม่งเอ๊ย
ไม่ไหวแล้วโว้ย!”
“อะ อะ อ๊าส์ พี่ แน่น ฮืออ”
จบพาร์ทของพี่แน่น
กลับไปอ่านต่อที่จอยลดานะคะ จุ๊บๆ
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น