บทความ

CUT *แก้บนSS7inBKK*

บทบรรยายและฉากคัท พาร์ทของนิ่ม             คอนเสิร์ตจบช่วงสองทุ่ม พอเราออกมาจากอิมแพคพี่ทงเฮก็บ่นหิวๆ เพราะว่าเราทานข้าวกันตั้งแต่บ่ายสองและตอนค่ำก็กินแต่น้ำ               พี่ทงเฮก็เลยพาผมมานั่งกินบะหมี่ข้างทาง แถมยังกินเยอะด้วยครับ คงจะหิวมากๆ แต่ผมกินไปแค่ชามเดียว มันดึกแล้วและอีกอย่างผมอิ่มใจมากครับ             ผมไม่รู้ว่าความสุขมันทำให้เราอิ่มท้องมั้ย แต่สำหรับผม มันตื้นตันจนอิ่มไปหมดเลยครับ ช่วงเวลาที่ผมอยู่ในคอนเสิร์ตน่ะ มันมีทั้งความสุข และความเสียดาย แถมวันนี้ผมยังได้ทำให้สิ่งที่ชอบกับคนที่ผมรักด้วย งื้อ มีความสุขจนรู้สึกว่าตัวจะแตกเลยล่ะครับ               “นิ่ม เอาอีกปะ กูเลี้ยง”   พี่ทงเฮเลื่อนชามก๋วยเตี๋ยวที่ยกชดจนไม่เหลือน้ำซุปไปข้างๆ แล้วถามผม              “ ไม่ครับ ผมอิ่มครับ”             “ไรวะ ชามนึงก็ได้แค่นิดเดียวแดกแค่นี้ไงถึงว่าไม่ยอมโต”   พี่ทงเฮยื่นมือมายีผมหน้าของผมแล้วก็หันไปสั่งก๋วยเตี๋ยวอีกชาม งื้อ มือเหม็นด้วยว่าจะไม่สระผมซะหน่อยครับ วันนี้พี่ทงเฮวิ่งมาตรงที่ผมนั่งด้วย คิดแล้วก็ยังฟินอยู่เลยครับ             “พี่ทงเฮกินเย

CUT Chapter 22 พุดดิ้งของพี่แน่น

คืนก่อน... พาร์ทของนิ่ม ผมเดินไปเปิดประตูห้องให้กับพี่ทงเฮ อีกคนแทรกตัวเข้ามาอย่างรวดเร็วผมจึงปิดประตู พี่ทงเฮมีกระเป๋าเป้มาด้วย ในมือมีถุงเซเว่น พี่เขาวางถุงพุดดิ้งไว้ที่โต๊ะเขียนหนังสือของผม แล้วก็เลื่อนเก้าอี้ออกเปิดปากถุงหยิบถ้วยพุดดิ้งสีชมพูออกมา งื้อ รสสตรอว์เบอร์รี่ของโปรดเลย “รสนี้ที่มึงชอบ” “ครับ ผมชอบรสสตรอว์เบอร์รี่มากเลย” พี่ทงเฮรู้ใจผมจัง น่ารักมากเลยครับ “มาใกล้ๆ หน่อย” ผมก้าวไปยืนตรงหน้าพี่ทงเฮมองดูพุดดิ้งอีกหลายอันในถุง งื้อ อยากกินอีกจัง แต่ว่าจะนอนแล้วไว้ค่อยกินก็ได้ครับเดี๋ยวอ้วน “มอง อยากกิน?” พี่ทงเฮแกะฝาออกแล้วก็เอาช้อนตักกิน งื้อ “ครับ แต่จะนอนแล้วพี่ทงเฮกินเถอะครับ” “มานี่” “อ๊ะ” พี่ทงเฮดึงมือผมจนผมนั่งลงไปบนตัก แถมพี่ทงเฮยังกอดเอวผมไว้ด้วย เขินมากเลย “เดี๋ยวกูป้อนเอาป่ะ” “ตะ แต่ว่า” “ทำไมต้องสั่นขนาดนี้ กลัว?” “ปะ เปล่าครับ” “เขิน?” “กะ ก็ ครับ” พี่ทงเฮตักพุดดิ้งแล้วก็ยื่นช้อนมาที่ปากของผม ยิ้มให้แบบผมแทบละลายตายมันตรงนี้ ทำไมพี่ทงเฮเป็นคนแบบนี้นะ ชอบทำให้หัวใจของผมทำงานหนักตลอดเลย ทุกครั้งที่อยู่ใกล้และใ